Sztuka nowożytna

Ten okres w dziejach sztuki także jest bogato reprezentowany we Wrocławskim Muzeum Archidiecezjalnym.

Jest kilka rzeźb, reprezentujących pracownie największych artystów działających na Śląsku - Michała Klara, Mathiasa Steinla, Franciszka Józefa Mangoldta czy Jana Jerzego Urbańskiego. Ukazują one prosperitę czasów panowania austriackich Habsburgów, gdy po Wojnie Trzydziestoletniej Śląsk podnosił się z kulturalnej ruiny i gospodarczej zapaści. Swoje ważne miejsce, niestety puste, ma Madonna pod jodłami - obraz Łukasza Cranacha Starszego z 1510 roku a zakupiona do Katedry Wrocławskiej, w której to obraz znajdował się do końca 1943, a podczas prac konserwatorskich w niewyjaśnionych okolicznościach dzieło wywieziono na zachód. Obecnie na ekspozycji wisi dobrze wykonana kopia, ale trwają starania o powrót oryginału do Wrocławia. W zbiorach muzeum znajdują się malowane skrzydła ołtarza głównego z Katedry Wrocławskiej, jakie ocalały z pożogi wojennej w 1945 roku. Przedstawiają żywot świętego Jana Chrzciciela, głównego patrona świątyni i Archidiecezji malowane przez Bartłomieja Fichtenbergera w 1591 roku. Są również obrazy szkoły niemieckiej i niderlandzkiej z XVII i XVIII wieku.

Są dzieła reprezentujące rzemiosło artystyczne i tkaniny z XVI - XVIII wieku. Wyroby wrocławskich pracowni złotniczych, jak relikwiarze, monstrancje, kielichy czy inne paramenty liturgiczne. Eksponowany jest barokowy relikwiarz z Kolegiaty Świętego Krzyża we Wrocławiu zawierający korzeń w kształcie krucyfiksu znaleziony podczas prac budowlanych przy wznoszeniu w pierwszej połowie XIV wieku, planowanej kolegiaty świętego Bartłomieja - patrona Piastów śląskich. Berła kanonickie z pierwszej dekady XVI wieku z polskimi herbami czy ozdobna szklanica księcia biskupa Ferdynanda Wazy. Muzeum posiada kolekcje jedwabnych ornatów pochodzenia włoskiego i francuskiego - z brokatu, flauszu, adamaszku z XVII i XVIII wieku, ozdobą kolekcji jest wiśniowy ornat z włoskiego (weneckiego) jedwabiu z początków XVI wieku.